In de nazomer van 2013 kwam de wethouder bij mij in de praktijk. Deze maatschappelijk geëngageerde Tessa was ontzettend gelukkig in haar functie en wilde eigenlijk niet hoeven nadenken over een verandering van loopbaan. Maar zoals dat nou eenmaal gaat in de politiek was haar baan niet lang zeker. ‘Wat nou als we niet genoeg stemmen krijgen en ik van mijn positie af moet, Heidi?’ was de vraag waarmee Tessa het gesprek begon. ’Wat wordt dan mijn Plan B?’
Ooit was Tessa werkzaam als klinisch psycholoog in een groot, regionaal ziekenhuis. Gaandeweg raakte ze bevlogen voor het publieke domein, werd lid van een politieke partij en kwam als raadslid in de gemeenteraad. Binnen no-time werd ze benoemd tot wethouder met een stevige portefeuille. Een carrièreswitch die haar bleek te passen als een jas, een jas die ze met veel overgave en plezier droeg. Maar de politieke arena is altijd onvoorspelbaar en met de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen lag mogelijk baanverlies op de loer. De kans dat ze haar geliefde wethouderschap moest overdragen aan een ander was helaas aanwezig. En dan? Tessa moest een Plan B hebben, terwijl ze eigenlijk zielsgraag met scenario A door wilde gaan.
Iedere vorm van onzekerheid, om welke reden dan ook, is een bekend fenomeen in mijn praktijk. Of je loopbaanpad nou in andermans handen ligt door een verkiezing, een persoonlijke gebeurtenis of een niet te bevatten pandemie als Covid-19: it’s out of your hands. De Amerikaanse effectiviteitsgoeroe Stephan Covey noemt dit ‘datgene dat buiten je cirkel van invloed ligt’. Je wilt dat het verandert, maar het ligt niet binnen jouw bereik om het te veranderen. De wereld draait echter door, dus ook jij moet door. Hoe doe je dat? Er is toch nooit een aanlokkelijk startmoment voor je Plan B als je happy bent met Plan A? Vaak willen we vasthouden aan het oude, terwijl de kansen ook óf juist liggen in het nieuwe. Het NRC schreef onlangs uitgebreid over mensen die midden in hun loopbaan, ondanks of dankzij Covid-19, de sprong waagden naar een heel ander beroep, hun Plan B. En wat bleek? De drempel is vaak hoog, maar de beloning gelukkig ook groot.
Maar ja, vertel dit maar eens tegen iemand die verknocht is aan haar werk en voor haar gevoel in dikke mist op zoek moet naar nieuwe perspectieven. Toch moest dat Plan B er komen. Tessa wist al snel dat ze niet terug wilde naar de gezondheidszorg en durfde uiteindelijk ook haar BIG-registratie te laten varen. We werkten aan het proces van loslaten en vooruitkijken. Na de inventarisatie van haar kwaliteiten, drijfveren en ambities konden we out-of-the-box gaan vooruitdenken. Haalbare en minder haalbare scenario’s passeerden de revue en leken ineens veel minder bedreigend dan ze altijd waren geweest. We werkten hard aan Plan B(eter).
Of dat plan daadwerkelijk moest worden uitgevoerd, deed er eigenlijk al niet meer toe. Plan B gaf Tessa namelijk het rotsvast vertrouwen dat er altijd een inspirerend loopbaanperspectief voor haar was. Ze kwam steviger in haar te schoenen staan om de (eventuele) klap na de verkiezingen op te vangen. Hoe groot die klap uiteindelijk was? Mega-groot maar ook mega-positief. Ze hoorde van haar partij dat ze als eerste, verkiesbare vrouw op de lijst was geplaatst. Met flink wat voorkeurstemmen zei ze volmondig ‘JA’ toen ze werd gevraagd voor haar tweede termijn als wethouder.
In de warme nazomer van 2018 werd Tessa benoemd tot burgemeester van een middelgrote stad met een groot historisch hart. In retrospectief was Plan B niet nodig geweest, maar het liet Tessa wel beseffen dat ze kon vertrouwen én beschikken over genoeg stuurmanskunst. Verkiezingen, Covid-19 of gewoon de flow van het leven; Tessa was klaar voor iedere wending die haar loopbaanpad zou nemen.
Dit is nummer 5 van 10 verschillende en bijzondere verhalen in het kader van mijn 10-jarig jubileum.